een uitgave van de klup twente jaargang 13 nr. 3 herfst 2023 5 door de modder voor @facehoes 28 paarden pimpen 34 klup gezond werkt! van, voor en over mensen die bij de de klup twente betrokken zijn.

5 6 yu man race circus! 14 leuke slotavonden 20 werken op de wijngaard 26 art brut inside 28 spelen met paarden 34 klup gezond scoort 38 nieuwe collega niels 37 39 klupeetcafe wierden is er weer kijken bij de brandweer colofon schik is een uitgave van stichting de klup twente uit almelo, de welzijnsinstelling die zorgt voor activering, integratie, participatie en empowerment van mensen. schik wordt gemaakt door professionele vrijwilligers samen met mensen met een beperking. redactie: margreet strijker, theo bennes, hanny ter doest, eef jungjohann, carlo jogems, gerard keizer, remco ditmar, antoinette oude lansink. columnisten: willem gunneman, michiel geurtse, alina fazal, hacreas, daniëlle oude luttikhuis. foto’s: herman wanschers, hanny ter doest, margreet strijker, remco ditmar en carlo jogems. eindredactie: harrie bijker advertenties: hans van riet hans@deklup.nl. telefoon 0546 536831 opmaak en realisatie: rctm reclamebureau, richard steunenberg druk: herman media alle mensen met een beperking en hun begeleiders ontvangen een exemplaar. schik gaat ook naar scholen voor speciaal onderwijs, dagactiviteitencentra, ontplooj en veel openbare gebouwen en wachtkamers. colleges en raadsleden in 8 gemeenten ontvangen een exemplaar. schik is gratis af te halen in het huis van katoen en nu en het meester siebelinkhuis in almelo. schik heeft een papieren oplage van 3500 stuks. de digitale versie wordt gemaild naar meer dan 1200 adressen en is te lezen op de website van stichting de klup twente. www.deklup.nl hoofdredactie: hanny ter doest inhoud en verder... michiel ziet binnenkijken bij... daniëlle spreekt remco in de natuur biennale eva doet verslag 6 9 15 23 37 40 s c h i k z o m e r 2 0 2 3 3

kluplopers gelukzalig na uitputtingsslag voor @facehoes spring’n! t is deep genôg!!! de yuman race: een loeizware tocht voor mensen die van ren- nen, klauteren, springen van grote hoogten en ploegen door modder, troep en rivieren houden. aan zo’n yuman race in nij- verdal deden begin september 19 vrijwilligers, medewerkers, een ambassadeur, de wethouder, 2 ambtenaren, een aantal klup- sympathisanten en deelnemer carmen mee onder aanvoering van olympiër reshmie oogink. de kluplopers haalden allemaal de eindstreep. kletsklieder nat, vies van kop tot teen, moe maar trots en gelukkig. met hun sportieve prestatie haalden ze boven- dien het eerste ‘grote geld’ binnen voor @facehoes: € 25.839,40. de klup twente wil haar oude grote hal heel graag verbouwen, maar er ligt geen budget voor op de plank. om geld in te zamelen kwam directeur alina fazal met een (in de ogen van menigeen onzalig) plan om met een ploeg mensen mee te doen aan de yuman race en daar- voor sponsoren te zoeken. ze gaf zichzelf als eerste op, strikte taek- wondoka reshmie oogink om trainingen te geven en wist ook eugene van mierlo zo ver te krijgen dat hij – en zijn ambtenaren – zich opga- ven. in hun kielzog volgden nog eens veertien dappere sportievelingen onder wie de enige deelnemer: carmen. >> vervolg op pag. 8 >> een creatief architectenbureau met een maatschappelijk geweten. lksvdd architecten ontwerpt inspirerende plekken om te leven, te werken, te leren en te sporten. duurzaam en toekomstbestendig. meer informatie op: www.lksvdd.nl s c h i k h e r f s t 2 0 2 3 5

tekst: margreet strijker foto’s: herman wanschers nagenieten van ‘het kleine reizende circus’ eén twee hup, galopperdepop het is alweer een tijdje geleden geleden, maar toch willen we jul- lie in deze schik nog even laten nagenieten van ‘het kleine rei- zende circus’ van de toneelklup. die stond deze zomer op op de planken in kulturhus de bijenkorf in borne. regisseur johan de jonge schreef speciaal voor de klup het vrolijke toneelstuk het kleine reizende circus. de productie ging over een klein circusgezelschap dat door de coronapandemie in de problemen ver- keerde. de jonge ging bij het schrijven uit van wat de spelers bezig- hield en wat ze leuk vonden. ‘corona en circus hield hen bezig en ik merkte dat muziek een grote rol in hun leven speelt’ vertelde de regisseur voor het begin van de voorstelling. de gordijnen gingen open en monique (circusdirecteur), michel (ver- slaggever en goochelaar), maja (adjunct-directeur en hondendresseur), anne (opperstalmeester en tijger), manon (politieagent en tijger), ash- ley (clown en leeuwentemmer), declan (slangenbezweerder en vuur- spuwer), sebastiaan (clown en assistent diverse acts), niels (clown en paardendresseur) en bart (gewichtsheffer) speelden met hart en ziel. ook regisseur johan zelf, een aantal vrijwilligers en vooral de stagiair lieten zich niet onbetuigd. johan bleek ‘galopperdepop’, een paard met een sexy kontje, in zich te hebben. marije (coördinator) was zijn eigenwijze collega-paard, dat het niet eens was met de muziekkeuze. dankzij haar eindigde de dressuur-act in een vrolijke polonaise. mara (kleding en grime) assisteerde bij michels goochelact en danste net als amanda (attributen), de sterren van de hemel. een speciale ver- melding verdiende stagiair thomas die verantwoordelijk was voor de attributen, maar daarnaast een zeer hulpvaardige stalknecht speelde. hij maakte er soms een al dan niet bedoelde slapstick-act van met omvallende vuurkorven, het verlies van zijn weelderige pruik en ge- sjouw en gesleep met ‘loodzware’ gewichten. maar wat het publiek zeer verraste: hij zong prachtig! dat hij de voorstelling eindigde in een boevenpak, mocht de pret niet drukken. wat is de klup rijk met zo’n stagiair als thomas! dat geldt ook voor gabi (souffleuse en pauze aankondiger), astrid (souffleuse en gordijnenopener), jihan (decor), nienke (grime), bert (kleding), erik (licht & geluid), marjan (kleding), remco (decoropbouw) en francis (hulp bij omkleden van de acteurs tijdens de voorstellingen). muziek had een grote rol in de productie. soms leek de voorstelling wel muziektheater in plaats van toneel. zoals bij het vrolijke ‘het circus is weer in de stad’ lied, dat door het publiek meegezongen kon wor- den. of bij de grappige achtergrondmuziek bij elke act, waarbij ‘who let the dogs out’ bij het geweldige hondendressuurnummer van maja wel bijzonder goed getroffen was. bij het door de hele cast meege- zongen ‘samen zijn’ was het moeilijk om geen traantje weg te pinken. een diepere laag vanwege de voor veel klup deelnemers eenzame co- ronaperiode? maar ook met ‘dat spoort’ bedoelde de schrijver mis- schien meer dan alleen een ode aan de trein: ‘want je weet, als je dit hoort, hoe hoe dat alles spoort!’ s c h i k h e r f s t 2 0 2 3 7

tekst: margreet strijker foto’s: herman wanschers gerdy de lange gerdy de lange (42) is vrijwilliger bij de zwemles in almelo en het weekendje weg. ze begon ooit als klupchauffeur en was lang actief bij de disco en de toneelklup. gerdy heeft iets met olifanten. waarom ben je zo van de olifanten gerdy? ‘geen idee, het kwam uit het niets. ik vind het een enorm beest. groots. kolossaal. de raamsticker van een olifant heb ik speciaal la- ten maken.’ in haar woonkamer zijn behalve twee volle vitrinekasten waarin je niet uitge- keken raakt, ook kaarsenhouders, bloempot- jes en deurstoppers in olifantenvorm te vin- den. twee tattoos, een houten olifant hoofd aan de muur, een olifant klok, -lamp, -poef, -beker, een kluptegeltje met olifant en een groots diamond paint vijfluik met olifan- ten (opgerold onder de bank in afwachting van een inlijst-sponsor) maken de verzame- ling compleet. waarmee is deze fascinatie begonnen? ‘met een mooi wit olifantje met spreuk dat ik ergens in een winkeltje zag. ‘de olifant is het symbool van kracht, wijsheid, voorspoed en geluk. heeft hij zijn slurf omhoog, dan loopt het geluk er niet uit.’ dat sprak me aan en sindsdien koop ik olifanten als ik er tegenaan mijn hobby loop. maar altijd met slurf omhoog. ik krijg er ook veel. van vriendinnen kreeg ik deze hele grote knuffel voor op bed toen mijn wat ingewikkelde relatie voorbij was. om pro- bleemloos mee te kroelen, haha.’ zijn er favorieten? ‘deze twee kleurige uit spanje vind ik het mooiste. best prijzig. toen ik ze tegenkwam kocht ik, gierig als ik ben, alleen het kleintje. in het vliegtuig naar huis had ik al spijt. dus tijdens mijn volgende vakantie haalde ik de grote er ook nog bij.’ heb je ook een speciaal of kostbaar exemplaar? ‘ken je de mop van de twee vrouwen en de sporttas? een keer ontmoetten we iemand die nog ergens een tas met olifanten had staan. mocht ik wel gratis op komen halen. hij bleek in zuid-limburg te wonen. dus wij met een flink almelo’s bierpakket, naar limburg. ruim drie uur later bel ik aan. mijn vriendin francis bleef in de auto zitten, want ze wilde snel door naar het drielandenpunt, dat ze nog nooit gezien had. twee tellen la- ter stap ik weer in. met één klein olifantje. francis keek verbijsterd rond. waar was de sporttas? die bleek kwijt! ha, ha. de prijs van mijn duurste olifant ooit: zes uur rijden, een volle tank benzine en een bierpakket. maar we hebben nog nooit zo gelachen als toen. en het drielandenpunt was leuk!’ wil je net als gerdy ook in de schik vertellen over je hobby of verzameling? dat kan. mail naar hanny@deklup.nl of zeg het tegen jolanda overdorp als je een keertje in het meester siebelinkhuis bent. s c h i k h e r f s t 2 0 2 3 9

frans en marja twee keer verrast frans en marja lansink van de bubbel- klup tubbergen neem je niet zo maar ‘bij de neus’. toch werd het echtpaar in de afgelopen maanden niet één keer, maar twee keer verrast. de eerste keer met een koninklijke onderscheiding en in juni nog een keer met de allereerste persprijs die door de regionale krant tc tubantia werd toegekend aan de bubbelklup. hoe kon het zijn dat frans en marja in beide gevallen van niets wisten? voor de konink- lijke onderscheiding zaten hun kinderen in het complot. die hadden afgesproken dat de twee op hun kleinkinderen zouden pas- sen op de dag van de lintjesregen. toen de kindjes waren afgeleverd, bedacht marja dat het leuk zou zijn om iets te bakken. ze reed met frans en kids naar de supermarkt. tot grote schrik van iedereen die wist van de uit- reiking. dochterlief belde ze op en vroeg ze weer naar huis te gaan voor een verrassing. korte tijd later zaten marja en frans in hun nette kleding in het gemeentehuis, waar ze beiden werden geëerd met een koninklijke onderscheiding. voor al hun werk voor de bubbelklup natuurlijk, maar ook voor ande- re belangrijke zaken als keerls under mekaar (van frans), het kerkwerk van frans, het feit dat ze pleegouder zijn van brian, vrijwilliger bij dtzc, dat ze logeeropvang bieden thuis, dat ze een vertrouwd adres waren voor eu- ropa kinderhulp en zich ook onvermoeibaar inzetten voor de oprichting van een nieuwe woonvorm in tubbergen (de zonnehoeve). met de koninklijke onderscheiding zijn de twee heel erg blij, de waardering die daaruit spreekt heeft ze onnoemelijk veel goed ge- daan. in juni zaten marja en frans in zaal kottink in geesteren tijdens het sportgala in zaal kot- tink in geesteren. ook al nietsvermoedend. ‘want de bubbelklup levert immers geen prestaties van een topploeg’, besefte marja. maar zij en frans kregen wel de allereerste persprijs, een waardering voor het feit dat de bubbelklup voor de media erg toegankelijk, open en eerlijk is en dat de bubbelklup er ook voor zorgt dat mensen met een beperking in de media aan bod komen. de prijs werd uit- gereikt door journalist bianca lucas. s c h i k h e r f s t 2 0 2 3 11

alfons veldhof tekst: margreet strijker foto’s: herman wanchers binnenkijken bij... almelo woonplaats: woonsituatie: begeleid wonen met 24-uurs zorg de riet dagbesteding: ons element van de twentse zorgcentra in bij de klup: het meester siebelinkhuis was lid van stijl- en countrydansen en ging mee met de klupvakanties ik heb nu bijna 14 jaar dit appartement in woonlocatie de riet, dat bevalt goed. ik heb leuke buren en begeleiding en het is dichtbij winkels en de binnenstad. ik ga hier pas weg tussen zes plankjes. weet je dat ik, hoewel ik ooit kok was, nooit meer zelf kook? ik schuif lekker aan bij de grote keuken. als er iets op het menu staat dat ik niet lust, haal ik een kant & klaar maaltijd. lekker makkelijk, haha.’ oproep: vind je het leuk als schik ook bij jou binnen komt kijken? stuur dan een mailtje naar hanny@deklup.nl of zeg het even tegen jolanda overdorp als je een keer in het meester siebelinkhuis bent. en als er marialof was ’s middags ook nog. dat vond ik niet erg. ik ben 35 jaar misdie- naar geweest en als de pastoor erom verle- gen zit, val ik nog wel eens in.’ in de woning van alfons is te zien dat religie een belangrijke rol speelt in zijn leven. foto’s van de paus staan tussen gezellige familie- en vakantiekiekjes. crucifixen aan de muur. alfons laat een kazuifel zien. ‘die heb ik zelf gemaakt. een nieuwe kopen is duur, een lap- je stof een stuk voordeliger. tijdens de vol- gende lourdesreis ga ik waarschijnlijk mee als lector, dus dan heb ik kerkkleding nodig.’ schrijven, niet alleen voor de schik, maar ook voor de kerk en allerlei gelegenheden doet alfons met pen en papier aan zijn bureau in de huiskamer. het uitwerken gebeurt op de computer in de slaapkamer. ‘dat heb ik geleerd op de aveleijn academie. ik ben ook lid van het seniorweb. vroeger op school waren er nog geen computers. ik heb een bakkers- en koksopleiding gedaan en lang in het restaurant van de colckhof gewerkt. na een heupoperatie lukte dat niet meer en ben ik alweer ruim 7 jaar bij ons element. erg gezellig! alfons veldhof (59) is fan van ‘binnenkijken bij…’ en wilde ook wel eens in deze schikru- briek. ‘ik lees dat graag en vind het leuk als anderen mij zo een beetje leren kennen.’ alfons is zelf ook schikschrijver: ‘ja, verhaal- tjes over de klupvakanties en mijn reis naar lourdes. door corona is daar helaas de klad in gekomen. ik ga dit jaar wel weer reizen met ‘huis voor de pelgrim’ maken. als ‘bruin- tje het kan trekken’ hoop ik rond de kerstda- gen naar rome te gaan.’ alfons heeft een lekker rommelig apparte- ment waar te zien is dat er geleefd wordt. een groot en vol bureau, overal schrijf- en creatieve spulletjes, een naaimachine, knuf- fels, plantjes en heel opvallend: een sinter- klaas tabberd aan de slaapkamerdeur met op de salontafel meerdere mijters. ook komt er een originele stefanstaf tevoorschijn. ‘die is van de echte televisiesinterklaas geweest, heb ik van mijn spaargeld gekocht. al sinds mijn 18e ben ik (hulp) sint nicolaas en daar- om lijkt het me leuk om voor de schik zo op de foto te gaan.’ alfons is geboren en getogen in een boer- derij in albergen. achter zijn bureau hangt een schilderijtje van zijn geboortehuis. boven de eettafel mooie foto’s van zijn ouders die beiden in 2022 overleden. ‘het waren lieve mensen, mijn moeder is 83 geworden. mijn vader 87, ik hing erg aan hem. het rooms-ka- tholieke geloof was erg belangrijk bij ons thuis. we moesten elke zondag naar de kerk s c h i k h e r f s t 2 0 2 3 13

daniëlle spreekt! daniëlle oude luttikhuis is 45 jaar, ge- trouwd en moeder van twee kinderen. zes jaar geleden belandde ze van de ene op de andere dag in het ziekenhuis. sindsdien is ze aan een rolstoel gebon- den, kan ze niet meer praten en alleen haar linkerhand gebruiken. ze woont in- middels in de klokkenbelt en focust zich daar op alles wat ze nog wel kan en hoe ze iets voor een ander kan betekenen. in schik vertelt ze over haar leven en wat haar allemaal overkwam/overkomt. nu ik deze column schrijf, is het 19 juni. het is erg warm in mijn apparte- ment in de klokkenbelt. maar ja, waar is het niet warm he? overal toch? ik zit met mijn hoofd bijna in de ventilator die voor iets verkoeling zorgt. niet denken: arme danielle, want geloof het of niet, ik zit na te genieten! want er is me vanmorgen toch iets leuks overkomen….ik ben er nog steeds onder de indruk van. vanmorgen vroeg ging ik, zoals iedere maandagochtend, fris en fruitig naar de dagbesteding ‘t knooppunt van interactcontour om weer lekker creatief bezig te zijn. de vorige keer vertelde ik al hoe belangrijk ’t knoop- punt voor me is. ik ging er verder met het schilderen van mijn stokstaartje (grappige beestjes). dat stokstaartje had ik zelf helemaal van klei gemaakt, maar ik was er nog niet helemaal tevreden over. ik leg mezelf soms wel erg hoge eisen op. misschien wel te hoog, maar het eindresultaat wordt meestal goed en dat doet mij dan weer goed. ook dit stokstaartje was erg moeilijk, maar ik ging het proberen. terwijl ik aan het schilderen was, kwam er een begeleidster binnen. ze vroeg me heel serieus of ik even mee wilde komen. ik schrok er een beetje van en dacht onmiddellijk: ‘wat is er hier dan aan de hand?’, maar ging natuurlijk wel met haar mee. ik moest naar de kantine in het gebouw en daar even wachten. vervolgens kwam er iemand van de individuele be- geleiding bij mij…met een cadeautje. en ik was niet eens jarig! hij zei: ‘ik heb je vorig jaar iets beloofd. en belofte maakt schuld. alsjeblieft. maak het cadeautje maar open.’ ik scheurde het papier er af en kon mijn ogen niet geloven: in het pakje zat een origineel fc twente shirt van max bruns dat hij had gedragen tijdens de laatste wedstrijd die hij speelde. op het shirt stond ook zijn handtekening. wat geweldig! ik ben heel erg blij met dit shirt. en wie weet? misschien komen er in de toekomst nog wel meer fc twente shirts voor deze fan. max en ewald: hartstikke bedankt. s c h i k h e r f s t 2 0 2 3 15

’n kaps even buiten tubbergen ligt het prachtige recreatiepark ’n kaps, met een camping, golfbaan en vakantiebungalows. het park ligt er altijd bij om door een ringetje te halen. dat is vooral toe te schrijven aan de groenderij ploeg van de twentse zorgcentra. de cliënten/medewer- kers zorgen voor: • onderhoud van de gazons en terrassen, • de lange heggen op het hele park, • de gemillimeterde golflinks, • de geweldige speeltuin voor kinderen die er komen kamperen, • assisteren in geval van grote drukte bij het schoonmaken van de bungalows. openingstijden wij staan van maandag t/m vrijdag van 8.30 uur tot 15.30 uur klaar voor onze cliënten. interesse? heeft u interesse? stap gerust binnen (kom een taartje halen) of bel even 088 430 62 45. marja, mariska, joselien geven u alle informatie of helpen u verder. *cliënten met grote zorgbehoefte verwijzen we graag verder naar onze gespecialiseerde dagactiviteitencentra. s c h i k h e r f s t 2 0 2 3 17

meld je zorgen! maak jij je wel eens zorgen over de thuissituatie van een deelnemer? blijf er niet mee rondlopen. bespreek ze met de coördinator van jouw activiteit. samen gaan we dan kijken wat er moet gebeuren. coördinatoren: • jolanda overdorp, 06 1446 5288, • marja scheper, 06 5117 1964, • renate voorvelt, 06 51 35 12 75 • hanny ter doest, 06 15164576, hannyterdoest@hotmail.com marja@deklup.nl (tevens aandacht functionaris) jolanda@deklup.nl renate.voorvelt@deklup.nl advertenties column hanny vliegende start het is weer voorbij, die mooie zomer… jammer! want het was wel genieten. ik ben niet van de hoge temperaturen en in het noorden van frankrijk was het een aangename 23 graden. als hobby tuinier waardeer ik ook ieder buitje voor de tuin. wat dat betreft had ik voor de verandering ook geen klagen. bovendien zat voor mij op 1 augustus de vakantie erop. want deze schik moet natuurlijk op tijd (1 september) naar de drukker… en daar moeten dan toch wel weer leuke verhalen, columns en mooie foto’s voor wor- den gemaakt. nu is de vulling van schik al 51 nummers lang geen enkel probleem. sterker nog: bijna altijd moeten we kiezen tussen heel veel leuke verhalen en fraaie beelden. niet alles haalt schik. want zelfs als de meeste bedrijven stilliggen en de scholen dicht zijn, is er bij de klup twente van alles te doen. er waren etc gamedagen voor kinderen uit almelo en de hele regio, tijdens de vakantiedagopvang was er van alles en nog wat te doen, er werd een nieuwe website opgetuigd en we moesten op zoek naar geldschieters voor de yuman run. dan vliegen de dagen weer voorbij. lang treur ik trouwens niet om de zomer van ‘23, want bij de klup staat ons weer een dynamisch jaar te wachten en dat is altijd iets om je op te verheugen. we willen graag onze oude, versleten centrale hal verbouwen en daar ligt een prachtig plan voor klaar: @facehoes. we gaan het komende jaar ‘all out’ om daarvoor geld in te zamelen: we gaan zoeken naar fondsen die willen helpen, sponsoren die een duit in het zakje willen doen, bedrijven die de klup met raad en daad kunnen helpen en serviceclubs die mis- schien wel een mooie actie voor ons willen opzetten. voor die geldinzameling werd begin deze maand al het spits afgebeten door de kluplo- pers, die meededen aan de yuman run in nijverdal en een fantastisch bedrag bij elkaar ploeterden voor een onderdeel van @facehoes. niet alleen collega’s van de klup zwoeg- den door de modder en het water, ook deelnemers, familieleden van deelnemers en re- laties. ook wethouder eugene van mierlo ploegde voort voor de klup, geruggesteund door olympiër reshmie oogink. en verder? ach verder verheugen we ons bij de klup op al die activiteiten die weer plaatsvinden, de mooie extra’s zoals een informatieavond over veilig bankieren, een vrijwilligersfeest voor al die mensen die zich bij ons inzetten en natuurlijk de sinterklaas- feesten. laat de herfst maar komen! hanny ter doest hoofdredacteur schik s c h i k h e r f s t 2 0 2 3 19

er gemopperd werd toen er een extra vrije dag was na hemelvaart.’ de medewerkers van jp van den bent werken op de woensdag, don- derdag en vrijdag bij vinck. ze hadden al wat horeca-ervaring opge- daan bij de branderij in almelo, maar werken bij vinck is andere koek. daar is ’t flink aanpoten in de keuken. de dames doen er van alles: groenten snijden, kroketjes en bitterballetjes rollen, boontjes doppen, vacumeren en chocolaatjes maken (en nog heel veel meer). ze draaien ook de handen niet om voor een grote stapel afwas. ‘het is hetzelfde werk als bij de branderij’, vinden ze, ‘alleen leer je hier meer.’ in een keuken van een kwaliteitsrestaurant als vinck, ligt het tempo best hoog. begeleidster marga houdt goed in de gaten dat haar men- sen niet overvraagd worden. ‘als het een beetje té snel gaat, houden we even pauze.’ marga is er ook voor alle andere randzaken, zodat de samenwerking tussen de medewerkers van vinck en jp van den bent stichting soepeltjes verloopt. ‘het gaat tot dusverre harstikke goed, vinden de medewerkers. ‘we vinden het superfijn dat we hier zijn’. voelen ze zich ook volwaardig medewerker van vinck? ‘oh zeker!’ niet alleen in de keuken van vinck nemen de mensen van jp van den bent hun collega’s van vinck veel werk uit handen. ook in de wijn- gaard en op het buitenterrein profiteert vinck van hun inzet. op dit moment houden erwin en zijn collega de wijngaard onkruidvrij, straks volgt er nog werk te over bij het oogsten van de druiven. ummels: ‘misschien kunnen ze straks ook helpen als de wijn gebotteld gaat worden’. (we zijn sowieso nog opzoek naar enthousiaste nieuwe me- dewerkers voor in de keuken, wijngaard, etc..) de samenwerking tussen jp van den bent en de vinck wordt nog geëvalueerd, maar de werknemers zijn er wel uit, die hebben het echt naar hun zin. tom ummels van de jp van den bent is absoluut posi- tief, ook al is werken bij vinck niet voor al zijn medewerkers haalbaar. voor spenkelink, kleinsman en ziel slaat de weegschaal duidelijk door naar de positieve zijde. spenkelink: ‘het was, zeker in het begin, wel even een puzzel om op tijd genoeg werkzaamheden te vinden voor iedereen. soms is het dat nog wel, maar het is een goede beslissing geweest. zeker.’ contactgegevens: jp van den bent is op zoek naar meer enthousiaste, nieuwe medewer- kers voor in de keuken, de wijngaard en buitendienst van vinck. wil je er meer over weten, of over een van de andere mooie werklocaties van jp van den bent in almelo of omgeving? neem dan contact met ons op: dagactiviteitenalmelo@jpvandenbent.nl 06-51484093 of bel rechtstreeks met de begeleiding van vinck: 06-83093460 restaurant vinck vinckenweg 83 geesteren www.restaurantvinck.nl s c h i k h e r f s t 2 0 2 3 21

de mier remco in de natuur remco ditmar is een freelance en prijswinnend fotojournalist, natuurliefhebber en –kenner. hij heeft een grote interesse in dieren en planten en is gefascineerd door onooglijk kleine en ogenschijnlijk lelijke, viezige, enge wezentjes die kruipen, kriebelen en vliegen. maar ook andere dieren hebben zijn belangstelling. remco fotografeert ze en schrijft erover in schik. voor deze uitgave maakte hij een geweldige close-up van een vaak verwenst insect: de mier. in de afgelopen zomer vonden de bruidsvluch- ten plaats. bruidsvluchten is de naam voor het jaarlijks terugkerend fenomeen waarbij heel veel mieren uitvliegen. dit gebeurt altijd tij- dens mooi, warm en zonnig weer. niettemin weten nog steeds heel veel mensen niet dat een mier vleugels kan krijgen. dat vind ik dan weer bijzonder… maar goed, ik houd erg van de natuur en ben er wat meer in geïnteres- seerd in dan de meeste mensen. terugkomend op de mieren. zowel manne- tjes als vrouwtjes mieren krijgen vleugels zo- dat ze vliegend kunnen paren. de mannetjes, ook wel darren genoemd, zijn kleiner dan de vrouwtjes. ze sterven vrij snel na de paring. de vrouwtjes, die worden koninginnen ge- noemd, zijn groter. ze zijn echt opvallend. als je ze goed bekijkt, zul je zien dat ze ook enor- me kaken hebben waarmee ze stevig kunnen bijten als je ze bedreigt of pijn doet. het ach- terlijf van koningin-mieren is ook dik, want ze hebben zich goed volgegeten in de periode voor de vlucht. daarom hebben ze na de pa- ring voldoende energie om een nest te maken en een nieuwe kolonie te stichten. de belangrijkste reden voor mieren om te vlie- gen tijdens de paring, is de uitwisseling van voldoende verschillende genen. vliegend kun- nen de mieren verder komen, waardoor de kans groter is dat hun partner geen familie is. ze wisselen dan ook belangrijke eigenschap- pen uit. verschillende genen maken mieren sterker en helpen bij het overleven. mieren zijn heel sociale diertjes, die qua maat- schappelijke structuur erg lijken op mensen. ieder heeft een eigen taak. zo heb je de werk- sters, de soldaten (ook dit zijn vrouwen), de koningin en de darren. alleen darren zijn mannetjes en ze hebben maar één taak in hun leven: paren met de koningin. mieren praten ook met elkaar. of nou ja, praten? ze geven informatie aan elkaar door. dit doen ze niet met geluid, maar door mid- del van geur. net als de bijen en de wespen communiceren ze met feromonen. dit is een hormoon dat heel sterk ruikt en dat grote im- pact kan hebben. zoogdieren, waaronder ook mensen, kunnen hierdoor bijvoorbeeld aange- trokken worden en zelfs opgewonden van ra- ken. mieren kunnen hier heel veel informatie mee uitwisselen. bijvoorbeeld aangeven waar wat lekkers te vinden is, of aangeven of een mier bang is of gewond, maar ook en waar de (mieren)wegen lopen. de wegen die mieren bewandelen zijn niet te zien, maar wèl te rui- ken voor mieren. let maar eens op als je een mierennest ziet. alle mieren lopen keurig over dezelfde wegen. nu weet je hoe dat komt. landbouw is ook een van de dingen die mie- ren doen als mensen. zo kweken sommige mieren schimmels. ze knippen dan bladeren in stukjes en brengen die onder de grond, zo- dat er schimmels op kunnen groeien. andere mieren melken luizen voor honingdauw, een zoete vloeistof die de bladluizen maken als ze het sap uit de planten opzuigen. er zijn zelfs mieren die andere mieren als slaaf houden. na een aanvaring tussen mierenvolken, van mie- ren andere soortgenoten die daarna allerlei taken voor de overheersende mieren moeten uitvoeren. veel mensen hebben een pesthekel aan mie- ren. ze zetten mierenlokdoosjes om ze te be- strijden of gieten er kokend water overheen. maar! mieren zijn onmisbaar voor een gezon- de grond en bodem! de mieren graven veel gangenstelsels die water en lucht binnenla- ten, waardoor de grond gezond blijft en vi- russen en andere ziektekiemen minder kans krijgen. goed om te weten toch? s c h i k h e r f s t 2 0 2 3 23

drieluik job löwik 21 jaar job löwik (21 jaar) uit almelo was jaren lid van de kinderklup en later de kinderkookklup. in het afgelopen seizoen 2022-2023 liep hij voor zijn studie fysiotherapie stage bij de klup en tegenwoordig is hij actief als vrijwilliger bij de vakantiedagopvang, waar hij met zorg en veel geduld de kinderen uit het speciaal onderwijs begeleidt. ‘ik vind het heel erg leuk om te doen en kan bij deze kinderen goed de grenzen aangeven.’ zelf ging job als kind ook naar het mozaïek, maar met alle steun van zijn ouders en andere mensen in z’n omgeving kon hij later naar het regulier onder- wijs en slaagde hij voor zijn havodiploma. zijn studie fysiotherapie heeft job inmiddels ingeruild voor social work. gerdie hadderingh 64 jaar gerdie hadderingh (64 jaar) uit almelo maakte in augustus voor het eerst kennis met de klup twente, toen ze als vrijwilliger meewerkte aan de vakantiedagopvang voor kinderen uit het speciaal basisonderwijs. toen haar zus annemieke (actief bij klup gezond) haar vertelde dat ze ging helpen bij de vakantiedagopvang in augustus, meldde zij zich ook bij jolanda overdorp. ‘want ach, dat leek mij ook wel gezellig.’ gerdie woont weliswaar in almelo, maar de klup twente kende ze alleen van naam en van de verhalen uit de krant. wel werkte ze eerder met kinderen met een beperking. ‘ik kom uit de gehandicaptenzorg in sappemeer. alleen was het niveau van de kinderen daar en hier niet te vergelijken. dit ligt hier heel veel hoger.’ marloes van de schepop 42 jaar marloes van de schepop (20 jaar) uit almelo vond het geen probleem om na haar stage in de zomervakantie nog twee weken mee te helpen bij de vakantiedagopvang. ze volgt de studie social work aan de hogeschool windesheim en deed in het afgelopen school- jaar werkervaring op bij de instuif op donderdag en in het fun-ie-fit op de vrijdag. ze hielp ook met plezier tijdens de grote slotfeesten in juli. marloes stak veel op tijdens haar stage bij de klup twente. ‘ik had weinig ervaring met mensen met een beperking en ik weet nu hoe leuk ze zijn. ik had geen idee wie wat heeft, maar leerde ze waarderen om wie ze zijn. want een beperking zegt niet dat je niets kunt.’ s c h i k h e r f s t 2 0 2 3 25

s c h i k h e r f s t 2 0 2 3 27

dino’s kijken en zingen met willem gunneman op reis met je eigen troubadour mee. niet veel mensen kunnen dat zeg- gen nu de vakantietijd achter ons ligt. de reizigers die met de klup mee- gingen naar de eifel kunnen er wel over vertellen. want in hun bus en hotel zat ook zanger, entertainer, liedjesmaker, presentator (eigenlijk alles-kunner) willem gunneman. die voegde echt wat extra’s toe aan de toch al geweldige reis. de klup twente biedt ieder jaar een vakantiereis voor mensen met een be- perking. ze gaan een week op pad met een eigen bus en een aantal begelei- ders. dit jaar gingen 25 avonturiers naar mettendorf in duitsland, vanwaar ze iedere dag een leuk uitstapje maakten en waar ’s avonds ook het nodige te beleven viel. zeker op de avonden dat klup ambassadeur willem gunneman liedjes ten gehore bracht en iedereen uit volle borst meezong. de reis naar de eifel had niet één maar wel meerdere hoogtepunten. omdat de reizigers dieren kijken altijd leuk vinden, ging het gezelschap naar een alpaca boerderij en brachten de vakantiegangers een bezoek aan een water- buffelvallei. ook gingen ze op safari door het dierenpark bij daun, waar jolan- da overdorp zich ontpopte als de beste gids en spotter van buffels, bizons, paarden en reeën. natuurlijk werd er een bezoek gebracht aan de prachtige, historisch stad trier en heeft iedereen zijn ogen uitgekeken in het park van de dinosauriërs in teufelsschlucht. wil jij volgend jaar wel eens mee op vakantie met de klup twente? bel of mail dan jolanda overdorp: jolanda@deklup.nl of 06 144 65 288. s c h i k h e r f s t 2 0 2 3 29

kunstuitleen en exposities op onze locatie is tevens een kunstuitleen en cadeauwinkel. in de kunstuitleen wordt eigen werk verhuurd en verkocht. hier kunnen zowel particulieren als bedrijven, organisaties en scholen lid van worden. in de cadeauwinkel verkopen we onze zelfgemaakte originele producten. met regelmaat organiseren we exposities om het werk onder de aandacht van een breder publiek te brengen. deskundige en persoonlijke begeleiding en ondersteuning we bieden professionele begeleiding en beschikken over gerichte vakkennis. de cliënt en zijn/haar persoonlijke- en creatieve ontwikkeling zijn het uitgangspunt. in de deelnemersraad van artdesch kunnen cliënten hun mening kenbaar maken en zo invloed uitoefenen op het gebeuren binnen de locatie. activiteiten of bezigheden met de nadruk op creatie en creativiteit we begeleiden op het gebied van tekenen en schilderen, keramiek, zeefdrukken, papier-maché, lino’s, tekenen op de computer en textiele werkvormen zoals borduren, haken, vilten, naaien, breien en weven op weefgetouwen. deze verschillende technieken leveren eigentijdse kunstzinnige producten op. bij het maken van kunst is er aandacht voor onderliggende motivatie en staat eigenheid, vrije expressie en persoonlijke ontwikkeling voorop. de twentse zorgcentra het beheer van artdesch is in handen van de twentse zorgcentra. onder begeleiding van professionele medewerkers werken hier mensen met een verstandelijke beperking en/of (grote) afstand tot de arbeidsmarkt. de twentse zorgcentra is de grootste aanbieder van zorg- en dienstverlening aan mensen met een verstandelijke beperking in twente. ruim 2.000 cliënten maken gebruik van uiteenlopende vormen van zorg- en dienstverlening, die direct of indirect geboden worden door 2.500 medewerkers en meer dan 600 vrijwilligers. wij stellen ons ten doel om ‘jouw leven samen te ondersteunen, dichtbij en deskundig’. kijk voor meer informatie over de twentse zorgcentra op www.detwentsezorgcentra.nl. openingstijden artdesch is open van maandag t/m vrijdag van 08.30 tot 15.30 uur. dit geldt ook voor de winkel en de arthotheek. leemhorst 14, 7609 la almelo 088 430 6190 artdesch@detwentsezorgcentra.nl www.artdesch.nl artdesch artdesch 31

hoofdrol voor grisaille in het almelose hofkeshuis schik tekenaar theo maakt prachtig stripalbum tekst en foto’s: hanny ter doest als jochie van een jaar of twaalf wilde schik tekenaar/puz- zelmaker theo bennes (66 jaar) al een stripboek maken. hij heeft tal van stripfiguurtjes bedacht, ook hele series strips gemaakt, cursussen striptekenen gegeven, maar een boek? nee, dat boek dat kwam er maar niet van. tot nu. ‘op mijn oude dag’, grapt theo er zelf over. want in juni verscheen het stripalbum de optocht. getekend, gekleurd en geschre- ven door theo bennes. natuurlijk wilde schik het naadje van de kous weten en vroeg theo het hemd van het lijf. almelo heeft een schat. een verborgen schat. een heel bijzondere muur- schildering (een grisaille) van een paar honderd jaar oud die uniek is in europa. ze zit verstopt in een al even bijzondere ‘ontvangst’ kamer op de eerste verdieping van een winkelpand aan de grotestraat dat in opdracht van textielmagnaat hofkes is gebouwd. jarenlang zat er in dat pand een schoenenzaak van de familie niers. maar niemand die de muurschildering kon zien, niemand kan erbij. omdat het een heel bijzonder kunstwerk is, ijvert de stichting hofkes- huis voor meer bekendheid (en restauratie) van de grisaille. dat doet ze niet alleen door erover te vergaderen, door experts erbij te halen en niet aflatend te praten over de noodzaak van restauratie, maar ook op heel andere manier. bijvoorbeeld door er nu een stripboek over uit te geven. speciaal voor kinderen – maar ook leuk voor volwassenen. zodat lezers meer te weten komen over de verborgen schat in hun eigen stad. toen de stichting hofkeshuis eenmaal het idee had opgevat van een stripboek, moest er nog wel een stripboekenmaker worden gevonden. want de heren van de stichting kunnen van alles- maar geen stripboe- ken tekenen en schrijven. door goed om zich heen te kijken, kwam theo bennes in beeld. want dat is een veelzijdig mens. hij maakt niet alleen puzzels, rebussen, kleurplaten en zoekplaatjes voor schik, maar illus- treert en schrijft ook boeken, maakt muurschilderingen, geeft cursussen striptekenen (en nog veel meer). arend jan woittiez van de stichting hofkeshuis had een verhaallijn be- dacht voor het stripalbum en daarmee kon theo bennes aan de slag. hij hakte het verhaal in 48 ‘stukken’ (pagina’s) en maakte een hele studie van almelo in de jaren van hofkes. iedere week op de maandagmorgen stapte hij uit bed en begon met één pagina van het stripverhaal. eerst dialogen schrijven, daarna potloodtekeningen maken voor één pagina, dan de tekeningen overtrekken met zwarte inkt, daarna met de hand in- kleuren en vervolgens de teksten in de tekstballonnetjes prutsen. iedere week moest een hele pagina af. het was een monsterklus. theo was er een heel jaar bijna iedere dag mee bezig. als hij een idee had, krabbelde hij dat op een stuk krant of iets anders. hij droomde erover. ‘maar het was één van de leukste jaren uit mijn loopbaan’, vindt hij, nu het stripalbum af is. ‘hier kon ik alles in kwijt. en ik kon eindelijk mijn stripboek maken. op m’n oude dag.’ het stripboek van theo gaat over het jongetje tom. tom’s vader is pro- fessor met een tijdmachine. op een goede dag komt tom met hulp van zijn vader in 1783 terecht, pardoes midden in het hofkeshuis. daar loopt hij lambert, de zoon van de fabrikant hofkes, tegen het lijf. de twee worden gezworen kameraden en door lambert leert tom de prachtige grisaille kennen. de twee beleven ook een spannend avontuur… intussen hebben alle kinderen die in groep 7 en 8 zitten van de basis- scholen in almelo het stripboek ‘de optocht’ gekregen. daarmee is het klaar voor theo. of toch niet? het stripboek heeft een open einde… er kan dus zo maar een tweede avontuur volgen van tom en lambert. het stripalbum de optocht van theo bennes is uitgegeven door stichting hofkeshuis almelo. het boek heeft een oplage van 2500 stuks en is te koop bij boekhandel bij de aa, boekhandel broekhuis en bij de stichting almelo promotie voor € 9,95. s c h i k h e r f s t 2 0 2 3 33

maar wat vond marloes dan vooral zo leuk bij klup gezond? ‘vooral de activiteiten die we samendeden. het allerleukste was het samen winkelen in de supermarkt. toen kregen we een budget en moesten we goed overleggen wat we konden kopen en wat niet. dat vond ik echt leuk.’ na de zomervakantie heeft klup gezond nog maandelijkse ‘terugkom avonden’ bij brow- nies & downies. marloes èn nienke hebben er zin in. wat marloes betreft, doet ze vol- gend jaar gewoon weer mee als een nieuwe klup gezond van start gaat. ‘zeker weten!’ wil jij ook meedoen als er een nieuwe klup gezond van start gaat? geef je dan op bij jolanda@deklup.nl. minder te eten, minder te snoepen, laat de rijstwafels met chocolade staan, wisselt soms chips in voor nootjes. in de vakantie beperkte ze zich tot twee ijsjes (‘al was de laatste wel een heel grote’) en at ze iedere dag sla. waar ze vroeger nog wel eens eten opschepte als het bord leeg was, zegt ze nu wel eens dat ze genoeg heeft gehad. volgens begeleider nienke – die zelf vooraf- gaand aan klup gezond ook veel gezonder is gaan leven en daarmee ook ervaringsdeskun- dige is - en marloes leven ook andere deelne- mers van klup gezond nu al een stukje ge- zonder. sommigen vallen af, anderen zijn echt meer gaan bewegen. marloes ziet dat op het gebied van bewegen nog wel wat verbetering mogelijk is voor zichzelf. ze doet al mee met de seizoen wandelingen van de klup en ze is van plan meer te gaan sporten in het fun-ie- fit. onlangs had ze een verjaardag in borne. ‘toen heb ik tegen jeroen (haar partner -red) gezegd: ‘laten we er maar naar toe gaan op de fiets! dat hebben we ook gedaan.’ marloes is ervan overtuigd dat klup gezond werkt, omdat het heel erg gezellig is en de deelnemers het ‘met elkaar doen’. nienke beaamt dat. zij en de vrijwilligers letten er goed op dat de avonden van klup gezond vooral erg leuk en gezellig zijn. ‘we zeggen altijd: dit is geen straf. als je eens een verjaar- dag hebt, eet dan ook lekker dat gebakje op. we zeggen ook altijd: ‘we doen het samen’. dat werkt ook, zeker als het eens een weekje niet goed gelukt is.’ ze vallen het is natuurlijk ook het jaargetijde dat het al- lemaal kan, nee, moet! de bladeren aan de bo- men moeten eraf, maar niet voordat ze mooi gekleurd zijn. de herfst is dus in aantocht, met regen, wind, soms hagel en lagere temperatu- ren. maar het is wel een mooi jaargetijde, lek- ker struinen door grote hopen bladeren. feest voor de kinderen en voor de ‘groten’! eigenlijk is het maar goed ook dat ze vallen. want stel je eens voor dat de blaadjes zou- den blijven zitten en dat er dan zo’n lekkere herfststorm langskomt, waar ze in zuid-europa boekdelen over kunnen schrijven. dan vallen niet alleen de bladeren, dan vallen de bomen! dan krijg je me toch een chaos, ook daar kun- nen ze in het zuiden over meepraten. iets anders over vallen. hebben jullie ze nog zien vallen, femke bol en sifan hassan? dra- matisch was het, maar wat hebben ze zich ge- revancheerd! vooral femke bol met haar weer- galoze eindsprint op de 4x400 meter estafette. te gek. nog op vakantie geweest? nou, ik wel en het is mij ontzettend goed bevallen. dit jaar was noorwegen ons doel. een verschrikkelijk mooi land, fantastische natuur, aardige mensen en hoge prijzen. dat laatste is ons eigenlijk best wel meegevallen. het is niet goedkoop (waar wel?), maar het weer en de natuur vergoeden veel. als je ervoor zorgt om binnen te zijn voor- dat de buien losbarsten, zit je wel goed. want ook daar ging het tekeer alsof het zuid-euro- pa was, maar gelukkig zaten we toen alweer thuis. voorlopig gaan we eerst maar eens genieten van de vallende bladeren, is de mening van hacreas s c h i k h e r f s t 2 0 2 3 35

werk arnold, sun yie, gert, monique, job en hetty op de art brut biënnale in hengelo het is een heel grote eer voor arnold fietje, sun yie cheung, gert drent, monique hinnen, hetty van de riet en job exel: kunst die zij hebben gemaakt, is in oktober te bewonderen tijdens de be- roemde art brut biënnale in hengelo (ov). de art brut biënnale is een internationale kunstmanifestatie in henge- lo (ov) waarop kunstenaars met een verstandelijke beperking of psy- chische problematiek exposeren. daarnaast zijn er activiteiten zoals workshops, poëzie, muziek, film en een heel beursplein vol stands van verschillende ateliers, zoals artdesch waar gert, sun yie, monique, arnold en hetty werken. dit jaar is de vijfde editie van de art brut biënnale van 7 tot en met 15 oktober en ze is groter dan ooit. de organisatie mag voor de biënnale zowel het oude v&d pand als het leegstaande h&m pand gebruiken. dat komt goed uit, want aan de internationale kunsttentoonstelling doen de beste kunstenaars uit binnen- en buitenland mee. zo komt er via organisaties als debajo de sombrero, rivia studio, yaltaalart en lue lu het mooiste werk uit spanje, cuba, senegal en polen naar hengelo. bij artdesch en de klup twente is iedereen heel erg blij dat werk van de zes kunstenaars tussen dat van de ‘wereldtop’ te bewonderen is. de kunstenaars zelf zijn er reuze nuchter onder, maar ze vinden het wel fijn dat hun werk zó mooi gevonden wordt, dat het straks in hen- gelo te zien zal zijn. de art brut biënnale is van 7 tot en met 15 oktober aan de brink 110 in hengelo openingstijden 10.00 – 17.00 uur s c h i k h e r f s t 2 0 2 3 37

witlof met ham en kaas en aardappelen. voor de liefhebbers een ijsje na.’ voor arnold is er een banaan: ‘ik hou niet van zoetigheid.’ wilma is juist het toetjesmonster van het gezelschap en maakt, als dat nodig is graag de restjes op. daarna is het tijd voor de afwas, waar de deel- nemers altijd bij meehelpen. ‘dat hoeven we nooit te vragen, ze doen het uit zichzelf’, aldus sonja. de rest heeft een rustmomentje of bereid alvast een spelletje of andere activiteit voor. als iedereen een drankje heeft, wordt er deze keer tot besluit van de avond nog een poosje fanatiek gesjoeld, gejuicht en gelachen. het klup eetcafé wierden is een gezellig wekelijks ontmoe- tingsmoment voor mensen met een beperking uit de hele ge- meente wierden. kosten: € 7,00 per keer (contant). er is plek voor nieuwe deelnemers. wil je meer weten, neem dan contact op met jolanda overdorp via 06-14465288 of jolanda@deklup.nl sonja is inmiddels geen vrijwilliger meer bij de klup i.v.m. haar werk voor het thomashuis almelo. de klup twente zoekt nog leuke vrijwil- ligers die een keer in de week willen koken voor de mensen van het klupeetcafé. opgave en informatie: jolanda@deklup, 06 144 65 288 ingezonden brief brief van antoinette brief van antoinette donderdagavond 24 augustus zijn we naar jannes in de stad jannes geweest, in almelo. het was een grandioos feest, want hij bracht de sfeer er heel goed in . jannes was die avond wel wat te laat, hij zou om half negen eigenlijk gaan optreden , maar het was wel tien voor negen . gerard en ik , antoinette , stonden nog wel aardig vooraan . dat komt als je maar op tijd bent, toch ? het was ook behoorlijk druk op het marktplein . toen jannes optrad , begon het uit te barsten : wat een goede sfeer en wat een fans, niet te geloven . en marco schuitemaker trad ook op, maar die kwam na jannes. het was echt de moeite waard . maar gerard en ik hadden marco schuitemaker net ergens anders gezien , dus wij kwa- men echt voor jannes. dit is geschreven en gedaan , antoinette oude lansink is mijn naam . s c h i k h e r f s t 2 0 2 3 39

eva doet verslag eva jungjohann heeft autisme en add en dat maakt het leven in de snelle wereld van vandaag verre van eenvoudig voor haar. maar ‘klimaatdrammer’ en blogger eva slaat zich erdoorheen. soms met de moed der wanhoop, maar altijd met humor, relativering en haar toetsenbord. voor schik schrijft ze in prachtige woorden over dingen die haar overkomen. ongewapend conflict in de bus vakantie! waar bent u naartoe geweest? of besteedde u uw vakantie im hintergarten? ik ging met mijn tante naar dresden. we gingen ‘georganiseerd’ met de touringcar en dus rie- men vast! het is een belevenis op zich om met 40 andere passagiers, de chauffeur en dienst bff zo een reis te maken. de eerste dag was een reisdag. op zondag. dus weinig verkeer op de weg. we gingen de grens over naar de voormalige ddr en bezochten er een voorma- lige grenspost. een portret van honecker hing daar nog aan de muur. de afgezette staatsman van de voormalige ddr. ja, we hadden ruim- schoots de tijd om naar het toilet te gaan en even wat te eten en te drinken. de chauffeur diende zich aan de rijtijden te houden. dat dit op de terugweg helemaal anders ging, is weer een ander verhaal. weet u nog dat we weken hadden van lekker weer? rond de 20 graden. heerlijk. misschien wat aan de natte kant, maar alles beter dan temperaturen boven de 25 graden. maar ja…wij arriveerden bij ons hotel te dresden om half 6 en het was nog 29 graden. het fraaie hotel had van alles, maar geen airco. dus regelde mijn tante als de gesmeerde bliksem een ventilator. anders was overleven niet mogelijk. zo heet. het was in het hotel net zo warm als buiten. niet overdreven. wat doe je dan tijdens zo een reis naast zit- ten en mooi wezen? we gingen met een gids dresden door. je zou denken dat al die ge- bouwen, gezien de staat waarin ze verkeer- den, er al jaren staan. echter is dresden in wereldoorlog twee volledig platgebombar- deerd. de gebouwen in het centrum zijn niet zelden jonger dan dat ik ben. kunt u zich dat voorstellen? we gingen ook nog met het reuzenrad naar hogere sferen: prachtige blik over de stad. de cabines waren uitgerust met airco. het was 32 graden, plakkende hitte. niettemin liepen we die dag 10 kilometer. gingen nog naar een groot winkelcentrum waar alleen grote en dure merken zich hadden gevestigd en ten langen leste ging mijn tante een ijsje eten. ik nam een groot glas cola light tot mij. dat hadden we wel verdiend, vonden wijzelf. wat deden we dan nog meer? ons afvragen of we met volwassen mensen op pad wa- ren of met een stelletje kleuters. er was qua plaatsen een soort rouleersysteem bedacht door de touroperator. geen slecht systeem. opstaan, een plek overslaan en zitten gaan. wat kon er feitelijk misgaan? een heleboel! want vanaf dag 1 liep het al in de soep en dat resulteerde in een ongewapend conflict in de bus om 21.00 uur in de avond. ja, u leest het goed. ruzie in de bus om de plaat- sen. we gingen ook naar een porseleinfabriek. dat was voor mijn reisgenoten, allen ouder dan 70 natuurlijk enig, maar ik vond het maar een saaie aangelegenheid. het was de laatste dag in dresden en ik was bek af en wagenziek. ja, dat was ook zoiets. ik word misselijk achterin in de bus. dat hadden mijn tante en ik al 3x aangegeven bij de buschauf- feur alias kleuterjuf, maar toch belandde ik iedere keer op die achterbank…. we bezochten een aantal dorpjes waarin de tijd was blijven hangen zo een kleine 10 a 15 jaar geleden. we zagen een drinkwaterbron van vele duizenden jaren oud die nog altijd in werking was, maar je mocht dat water van de duitse vwa niet drinken. jammer. we gingen naar een prachtige rotsenpartij en we voeren heel knus over de elbe met een soort stoomboot. nou, het verhaal wordt al veel te lang. mocht u voor het winternummer een deel 2 willen van mijn seniorenreis, mail han- ny@deklup.nl met de tekst: eva was er bijna! bij 100 mailtjes krijgt u het tweede deel vers in uw brievenbus in het laatste nummer van 2023. s c h i k h e r f s t 2 0 2 3 41

lied van willem duizend en één wat hebben we genoten met de bus door donk’re bossen in de eifel met elkaar wild gespot en waterbuffels een heerlijke vakantie veel gelachen, veel gezongen veel gezien heel veel grapjes, heel veel knuffels we hebben oog in oog gestaan broodjes eten in de heuvels met een ‘dansende’ alpaca en in saarburg op ‘t plein gegeten en gedronken hele grote ijsjes eten en rond een uur of tien een feestje om erbij te zijn naar bed en ‘s ochtends het was een heerlijke vakantie vroeg weer wakker en nog elke ochtend zingen op ontdekkingstocht in mijn hoofd de meer dan in trier duizend en één herinneringen veel verhalen en gewinkeld foto’s maken en plezier willem gunneman dankzij gift roggekamp peitsch fonds geslaagd dagje wildlands zieke of gehandicapte kindjes en volwassen mensen verdienen alle aan- dacht. natuurlijk. de keerzijde is dat er vaak (te) weinig tijd is voor broer- tjes of zusjes of de kinderen van een zieke vader of moeder, opa of oma. maar niet op zaterdag 15 juli. want toen ging een bus vol jonge mantel- zorgers naar wildlands in emmen voor een onvergetelijk dagje uit. het roggekamp peitsch fonds en mantelzorg almelo maakten dat mogelijk. mantelzorg almelo biedt al jarenlang ondersteuning aan mantelzorgers. ook aan jonge mantelzorgers. voor hen zijn er ook cursussen (en nu ik!) en vooral veel leu- ke activiteiten waar ze andere mantelzorgertjes treffen en waar ze hun hart eens kunnen luchten. nu wilde mantelzorg almelo heel graag jonge mantelzorgers mèt een ouder eens een hele dag op pad. vooral om de kinderen eens alle aandacht te kunnen ge- ven, en om ze in contact te brengen met lotgenootjes. door een royale gift van het almelose kinderfonds roggekamp/peitsch kon die wens in vervulling gaan: 30 mantelzorgers gingen in juli naar wildlands in emmen, waar ze hun hart konden ophalen tussen de dieren, met het bootje varen in de jungle of (voor de waaghal- zen) rit na rit konden maken in de sahara achtbaan. behalve dat de kinderen genoten, leverde het uitstapje mantelzorg almelo ook veel op. er hebben zich negen nieuwe jonge mantelzorgers aangemeld, kinderen die voorheen niet mee durfden te doen, kwamen nu wel, kinderen sloten nieuwe vriendschappen en ze durven makkelijker hulp te vragen bij mantelzorg almelo. bovendien zijn de contacten met de ouders en schoolmaatschappelijk werk ver- sterkt, heeft het uitstapje bijgedragen aan de bekendheid van mantelzorg almelo en er werden heel veel nieuwe ideeën opgedaan voor het nieuwe seizoen ’23 – ’24. w!llem inspireert | maakt theater | spreekt | (snel)dicht | schrijft, zingt en is ambassadeur van de klup, compassion en de knrm. www.willemgunneman.nl twitter: @willemgunneman ben jij ook jonge mantelzorger en wil je wel eens meedoen aan de activiteiten? meld je aan op info@mantelzorg.nl of bel 0546 536830 s c h i k h e r f s t 2 0 2 3 43

raoul trotseert ontberingen om mensen in kenia te helpen raoul beldman stoof begin september nog met groot enthousi- asme door de blubber in hellendoorn om geld in te zamelen voor @facehoes. heel fijn voor de klup, maar voor raoul was de yuman race niet meer dan een ‘vingeroefening’. hij doet in mei volgend jaar namelijk mee aan de muskathlon: 120 kilometer afzien op de mountainbike in het gloeiendhete afrika. raoul hoopt er minstens €10.000,00 mee te verdienen voor armoedebestrijding in kenia. de maatschappelijke loopbaan van raoul beldman uit rijssen begon bij de klup twente. hij startte als stagiair, kreeg vervolgens een contract en zwaaide een tijdlang de scepter in het fun-ie-fit. raoul ruilde in het voorjaar ’23 zijn baan in voor die van begeleider van jongeren, maar de klupliefde ging niet verloren. hij bleef contact houden en deed daarom ook mee met het klupteam aan de yuman race. vijf kilometer rennen en klimmen was voor raoul een peulenschilletje. want hij is in training voor een extreem zwaar sportevenement, de muskathlon. dat is een ruige tocht met flinke hoogteverschillen op de mountainbike. in dit geval niet in het lentezonnetje van nederland, maar door onherbergzaam, woestijnachtig gebied, onder een onbarm- hartig hete zon in marsedid, kenia. om mee te mogen doen, moet raoul een bedrag van €10.000,00 aan sponsorgelden binnenhalen en daarnaast nog sparen voor zijn eigen reiskosten. waarom doet hij dit, vroeg schik aan raoul. ‘omdat ik dan iets bij kan dragen aan kenia’, luidt z’n antwoord. ‘ik doe daar samen met andere mensen mee aan de muskathlon, maar in dezelfde week gaan we ook projecten bezoeken om te kijken hoe het daar mee gaat.’ de situatie in het noorden van kenia is volgens raoul slecht. ‘de zorg is er slecht, er is weinig voedsel voor mensen, kinderen worden achtergelaten of zijn wees.’ ofschoon mei 2024 nog ver weg lijkt, is raoul al in training voor de uitputtingsslag die hem in kenia wacht. ‘het kan daar tussen de 30 en 40 graden zijn en we fietsen 120 kilometer. ik maak nu al rondjes van 50, 60 kilometer. ervaringsdeskundigen zeggen dat als je 80 kilometer haalt, 120 kilometer ook te doen is. en natuurlijk is het daar heet en ben ik dat niet gewend, maar ik heb in tjechië, toen het daar warm was, ook gefietst. dat ging goed. maar voor de tijd krijg ik nog wel een medische keuring hoor.’ voor raoul met fiets in het vliegtuig kan stappen, wacht hem nog een flinke klus: het inzamelen van geld. alleen deelnemers die €10.000,00 sponsorgeld hebben ingezameld, mogen mee. ‘de teller staat nu op €1200,00, maar ik moet nog echt gaan beginnen met het zoeken van sponsoren. er komt een facebookpagina aan over de muskathlon en er komt een qr code en een linkje om me te sponsoren. het is een uitda- ging, maar ik denk dat ’t goed komt.’ wil je raoul ook helpen? mail naar r.beldman.mm@gmail.com of volg hem op facebook muskathlonraoulkenia2024. s c h i k h e r f s t 2 0 2 3 45

zaterdag 23 september een leuk begin van het nieuwe klupjaar: meedoen aan het roem- ruchte klavertje vier jeu de boules toernooi in oldenzaal. leuk voor iedereen, ook de mensen die het jeu de boules nog niet machtig zijn. informatie en opgave: jolanda@deklup.nl of 06 144 65 288 zaterdag 14 oktober omdat bewegen erg gezond is en de klup twente positieve ge- zondheid hoog in het vaandel heeft staan, is er op deze zaterdag weer een leuke, gezellige en sportieve herfstwandeling. dat begint natuurlijk met verzamelen in het meester siebelinkhuis, daarna wandelen en tot slot een beloning in de vorm van gezellig samen gezond eten. er zijn verschillende afstanden. het wandelfeestje be- gint om 13.30 uur en het eten is rond 16.30 uur op. opgave en informatie: jolanda@deklup.nl of 06 144 65 288 ben je niet moe van het wandelen of houd je niet zo van stappen maken maar wel van dansen? kom dan ’s avonds naar de disco/ kluppub avond in het meester siebelinkhuis. lekker swingen op goede muziek, leuk bijkletsen met vrienden. de zaal gaat open om 19.00 uur, de muziek klinkt vanaf 19.30 uur. ook op 11 november en 9 december. disco zaterdag 21 oktober houd je van verrassingen en gezellig uitgaan? dan is de zaterda- ginloop van de klup twente echt iets voor jou. want de organisatie verrast de deelnemers keer op keer met leukste activiteiten. doe ook eens mee! meld je aan bij jolanda@deklup.nl of bel haar even op 06 144 65 288 agenda maandag 16 oktober online bankieren of betalen met de app….het is voor veel mensen niet eenvoudig. wil je leren veilig online te bankieren, kom dan naar de presentatie veilig online bankieren in het meester siebe- linkhuis. het begint om 19.00 uur en duurt tot 21.00 uur. deelne- mers van de klup krijgen een uitnodiging via de mail. zaterdag 28 oktober he, he, het is eindelijk weer zover. de stapgroep wierden duikt weer lekker de leukste kroeg van wierden, tante ell, in. de vrijwilli- gers die de kroegtijgers een beetje begeleiden, zijn er te vinden van 21.00 tot 23.00 uur. ben je nog nooit geweest, maar wil je ook wel eens naar het café? meld je dan even aan bij jolanda@deklup.nl of 06 144 65 288. dan zorgt zij ervoor dat je bij tante ell leuk ontvan- gen wordt! ook op 25 november gaat de stapgroep naar tante ell. woensdag 29 november een van de allerleukste feesten van het jaar, sinterklaas, staat weer op het programma. de goedheiligman bezoekt deze middag de kinder- en tienerklup in het meester siebelinkhuis. de sint kent daar alle kindjes en heeft ook een presentje voor ze bij zich. sinter- klaas arriveert met z’n pieten om 14.30 uur. donderdag 2 en vrijdag 3 december sinterklaas komt zijn verjaardag vieren met de volwassen deelne- mers van de klup twente op de donderdag- en de vrijdagavond in het meester siebelinkhuis. daar wordt natuurlijk een leuk feestje van gemaakt. alle deelnemers krijgen een uitnodiging op naam om het sinterklaasfeest mee te vieren. s c h i k h e r f s t 2 0 2 3 47

hap- en spelklup kiest ’t ruime sop gedicht joanne een seizoen bij de klup twente gaat nooit als een nachtkaarsje uit. er zijn grote slotavonden bijvoorbeeld. de hap- en spelklup heeft er een goede gewoonte van gemaakt om een jaar lang te sparen en dan vlak voor de zomerstop samen een dagje op stap te gaan. dit jaar streek de hap- en spelklup neer in volendam. marian, jos, marietje, wiebe en susan hadden voor de deelnemers weer een geweldig programma in elkaar gedraaid. het gezelschap ging in drie busjes van de klup naar volendam toe. bij het instap- pen was ’t al feest: iedereen kreeg een ‘goodybag’ van heracles met broodjes en drinken erin. eenmaal in volendam werd er een wandeling gemaakt over het roem- ruchte dijkje, brachten de deelnemers een bezoek aan een kaas- en een broodfabriek en werden ze verwend met koffie en taart. na een fotosessie (iedereen in klederdracht) koos de hele hap- en spelklup het ruime sop. op de boot was er nog een keer wat lekkers. het dag- je volendam werd in almelo afgesloten met een chinese maaltijd bij het chinese restaurant aan de marktstraat. joanne kamst (28 jaar) heeft veel akelige dingen meegemaakt in haar leven. dat speelt haar nog vaak parten. maar joanne schrijft nare ervaringen ook van zich af, in prachtige poëzie. schik is trots dat ze de ‘spoken word’ gedichten van joanne mag publiceren. er is een vrouw veel meegemaakt, maar op niemand kwaad haar hart is niet zwart, ze geeft alles wat ze had veel verdriet gekend, maar dat brengt weer een lach ze heeft zoveel lieve mensen om haar heen nooit alleen… ze heeft geen verwijten, soms moet ze op haar lip bijten nee, ze denkt aan iedereen, ze is niet van steen het liefst redt ze de hele wereld ze neemt het liefst iedereen z’n problemen op haar schouders ze is iemand die van je kan houden ze is getekend voor het leven, maar alles heeft een reden ze is als baby met een doel geboren ze heeft nooit haar verstand verloren ze is niet aan de drank en drugs gegaan, ze is een ander pad in gegaan niet altijd sterk en alles lijkt verre maar dit is een reis waar ze in gaat ook al is het laat, maar ze laat niemand staan voor haar is iedereen gelijk en blijft niet in de strijd elk mens heeft een verhaal en iedereen heeft een andere taal maar zij gaat iets van haar leven maken en zou niemand achterlaten elke dag heeft ze meer een lach stap voor stap loopt zij op die positieve trap s c h i k h e r f s t 2 0 2 3 49

het einde van de soldaat job’s kunst job exel uit almelo is 32 jaar en komt uit een heel creatief nest. zijn vader is kunstschilder, zijn broer maakt prachtige dingen en job is een multi talent. hij kan van alles. job werkt een aantal dagen per week in en bij een zorg- boerderij, maakt daar onder meer muziek en werkt in het groen. job bespeelt meerdere muziekinstrumenten en maakt(e) prachtige objecten en schilderijen. zijn tekeningen en schilderijen publiceert schik al meer dan 10 jaar. dit keer: het einde van de soldaat. het nieuws wordt al heel lang beheerst door allerlei conflicten en oorlogen. dichtbij, in oekraïne, waar rusland de boel aan gruzele- menten schiet, maar ook in andere delen van de wereld. oorlog houdt kunstenaar job exel ook wel bezig. het thema komt in veel van zijn recente werk voor. zoals dit prachtige schilderij in mooie aquatinten dat ‘het einde van de soldaat’ heet. de schilderijen van job vertellen altijd een verhaal. zo ook dit keer. het verhaal gaat over een soldaat die op wacht zit met een geweer in de aanslag, maar die niet weet dat het einde nadert. de figuur rechts op de voorgrond, een soort man met de zeis, is de- gene die bepaalt wanneer het eindigt voor de soldaat. de ogen van de soldaat gloeien. dat heeft overigens geen speciale betekenis, job heeft de ogen licht laten geven om de soldaat in het schilderij een mooi effect te geven. het tafereel speelt zich af in een afgelegen schuur bij een boerderij. vandaar ook dat in het schilderij spinnen kruipen…die zitten nu eenmaal veel in en rond de boerderij (weet job maar al te goed door zijn werkzaamhe- den). het schilderij is gemaakt met acrylverf op papier, is 40 centimeter breed en 30 cen- timeter hoog. job heeft ook dit schilderij ge- maakt op z’n zolder thuis. s c h i k h e r f s t 2 0 2 3 51